sauny zewnętrzne

Przyjemność płynąca z używania sauny

Z pewnością korzystanie z sauny niektórym osobom może wydawać się przeżyciem dość nieprzyjemnym. Na domiar złego po wyjściu trzeba zażyć zimnej kąpieli. Pomaga się ciału zrelaksować i odprężyć, a powtarzające się cykle ciepło-zimno eliminują napięcie mięśniowe.

Wizyta w saunie wcale nie musi się kojarzyć z czymś męczącym, ciekawym zjawiskiem jest to, że osoby po wyjściu wydawały się mieć więcej energii i ogólnie lepsze samopoczucie.

Typu saun

Nikogo nie dziwi to, że są różne rodzaje rowerów (górski, miejski), łyżew (figurowe, hokejowe) czy basenów ogrodowych (dmuchany, na stelażu). Nie powinno więc też dziwić, że również sauny można podzielić na kilka rodzai. Każdą z nich charakteryzuje coś innego oraz każda jest polecana dla innej grupy ludzi. Sauna sucha, inaczej fińska, ma wilgotność od 5 do 10%, a temperatury w środku osiągają 90 stopni.

Z kolei sauna mokra ma niższą wilgotność niż parowa, ale ma wyższą temperaturę ? ok.

W ostatnim wyróżnianym typie, czyli w saunie na podczerwień, skóra nie ma kontaktu z rozgrzanym powietrzem, ale z promieniami.

Geneza sauny

Początki sauny sięgają niepamiętnych czasów.

Już w epoce kamienia ludzie zażywali kąpieli w rozgrzanym powietrzu, które miały miejsce w wykopanych jamach lub w chatach z gliny.

Zostało nazwane to ?łaźnią pocącego się kamienia?, ze względu na wykorzystywaną technikę, polegającą na układaniu i podpalaniu kamieni, a później polewaniu ich wodą.

Idea sauny rozwijała się w różnych regionach równolegle, jednak to w Finlandii zakorzeniła się na dobre.

Na początku budowano sauny z kamienia lub w formie skórzanych namiotów. Inny rodzaj sauny wykształcił się w basenie Morza Śródziemnego, zwłaszcza w Rzymie, gdzie znajdowały się termy, nieco różniące się od fińskich saun. .