Rzeczownik zaproszenie pochodzi od słowa zaprosić i jest ustną lub pisemną prośbą o przyjście dokądś, zwykle w celach towarzyskich, i wzięcie udziału w czymś; np. list z zaprosinami na wesele. Dalej słownik pisze: karta z wydrukowanym tekstem zawierająca prośbę o przybycie na jakąś uroczystość lub upoważniająca do wzięcia udziału w czymś, np. zaproszenia na ślub, rozesłać zaproszenie, otrzymać zaproszenie.Ciekawostką jest to, iż hasło to pojawiło się już w pierwszych słownikach języka polskiego, m.in.
w tzw.słowniku warszawskim, ośmiotomowym dziele pod redakcją Jana Karłowicza, Adama Kryńskiego i Władysława Niedźwiedzkiego z 1900 roku.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubneP
Zaproszenia ślubne piszemy zawsze w trzeciej osobie i według zasad savoir-vivre powinno wypełniać się je czarnym tuszem ? zasada ta dzisiaj jest jednak już anachronizmem.Zaproszenia nie powinny zawierać podpisów oraz daty, a także miejsca wysłania.W górnej części karty, w pierwszym akapicie zamieszczamy informacje, o tym kto zaprasza, poniżej zwrot w stylu: mamy zaszczyt zaprosić.
Kolejna linijka to imię i nazwisko osoby lub osób zapraszanych, następnie informacje o ślubie oraz ewentualnym weselu (tj. kiedy i gdzie ono się odbędzie). Na samym końcu zaproszenia zamieszczamy skrót R.S.V.
P. (respondez s?il vous plait ? franc.proszę odpowiedzieć) oraz numer telefonu, aby goście mogli potwierdzić swoje przybycie lub odmówić.Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Zaproszenia_ślubne
Dzieje się tak dlatego, że właściciele firm zwykle są bardzo wymagającymi klientami, a osoby odpowiedzialne za dokonywanie wyboru najbardziej odpowiednich kartek starają się zawsze perfekcyjnie wykonywać zlecane sobie zadania, a co za tym idzie wybierają jedynie najbardziej atrakcyjne kartki.